Groepscoaching voor kinderen
Voor kinderen werkt het enorm fijn om te weten dat je niet de enige bent. Dat er meer kinderen zijn waarvan hun papa/mama is overleden, papa/mama ziek is, broertje/zusje is overleden, ziek is, een beperking heeft. Of als je juist zelf ziek bent, of een beperking hebt. Dat er meer kinderen zijn waarvan de ouders niet meer samen, gescheiden zijn. Kinderen willen namelijk geen uitzondering zijn.
D.m.v. gesprekjes, spel en creatieve werkvormen, gaan we samen aan de slag en ondervinden ze dat ze niet alleen zijn. Wat het praten over, of het omgaan met het verlies een stukje makkelijker maakt.
Groepscoaching voor jongeren
Jongeren lopen er in hun omgeving enorm tegenaan dat ze daar niet begrepen worden. Want tussen hun leeftijdsgenoten is het niet vanzelfsprekend dat iemand hetzelfde verlies heeft doorgemaakt. Of dat hun leeftijdsgenoten weten hoe ze met hun vriend/vriendin in rouw moeten omgaan. Dat de vriendengroep weet dat ze er over mogen praten, dat ze het onderwerp mogen aansnijden, dat ze eens een vraag mogen stellen, dat er grapjes gemaakt mogen worden.
Het gevolg is dat de jongere zich enorm eenzaam en onbegrepen kan voelen, alleen met zijn/haar verdriet, want niemand lijkt het te snappen.
Bij zijn/haar ouders kan/wil het niet terecht want die hebben het al moeilijk genoeg met hun eigen verdriet. En een ander wil de jongere ook niet tot last zijn. Daarbij is het voor de jongere een enorme drempel om er zelf over te beginnen. Een oom/tante of buurvrouw/buurman, trainer zou steunend kunnen zijn, als zij die rol op zich pakken. Echter ook daar zie je vaak dat ze niet weten hoe ze de jongere kunnen ondersteunen.
Dan kan het helpend zijn om tussen lotgenoten te zijn die je wél begrijpen, die tegen hetzelfde aanlopen en aan een half woord genoeg hebben.