Persoonlijke coaching

Persoonlijke coaching

Blog 5 voor “Ik mis je” Zo mooi wordt het nooit meer als die allereerste keer

Blog Bianca | ‘Zo mooi wordt het nooit meer, als die allereerste keer!’

 

Zo mooi wordt het nooit meer, als die allereerste keer!” Een zinnetje dat wordt gezongen door Harrie Jekkers, Pauls favoriete cabaretier. Wanneer ik hem met zappen tegenkom blijft hij steevast opstaan. Al is het maar om me weer even verbonden te voelen met Paul.

Weet jij het nog? Die geweldige eerste keer? Paul en ik hebben samen zoveel ‘eerste keren’ beleefd; We werden samen volwassen, gingen voor het eerst samenwonen, solliciteerden beurtelings op onze eerste baan, kochten ons eerste nieuwbouwhuis en werden voor het eerst papa en mama.

Afscheidsdienst

Na Pauls overlijden moet ik voor het eerst een afscheidsdienst in elkaar zetten. Aan alle mensen die dichtbij ons staan, vraag ik of ze iets willen voordragen. Ik besluit dat ik zelf ook met de billen bloot moet.

Zorgvuldig neem ik de tijd om te bedenken wat ik zal zeggen en welk liedje daarachter aan gedraaid moet worden. In gedachten ga ik langs alle eigenschappen die Paul zo bijzonder maakten. Als vanzelf kom ik bij zijn humor uit; adrem en een tikkeltje sarcastisch. Ik houd ervan!

‘Ondertussen weet ik dat tweede keren heel mooi kunnen zijn’
 

Dan weet ik het! Het wordt Zo mooi, een liedje van Pauls favoriete cabaretier over die allereerste keer. Daar zal ik over spreken. Over hoe hij er altijd was en hoe ik op hem vertrouwde, bij onze eerste keren. Ik was 17 toen de vonk helemaal oversloeg. Hij was mijn eerste liefde. Met een brok in mijn keel sluit ik mijn speech af: “Mocht het me ooit opnieuw gegund zijn, dan wordt het vast niet zo mooi als de eerste keer.”

Verbonden

De meiden en ik beleven nu veel eerste keren zonder Paul. Eerste keren waar ik hem zo graag bij wilde: De eerste pot groenten die ik niet open krijg, haar eerste wiebeltand, haar eerste keer op stap, de opstart van mijn eerste eigen coachings-praktijk. Ik weet ook dat er nog heel wat eerste keren gaan komen; haar eerste vriendje en tevens eerste gebroken hart, haar eerste rijles, haar eerste nacht op kamers…

Ik denk terug aan mijn speech tijdens de uitvaart. Ondertussen weet ik dat tweede keren heel mooi kunnen zijn. Durf ik zelfs deze tweede keren te benoemen tot eerste keren, want het zijn de eerste keren ná Paul. Maar ik ben voor altijd met hem verbonden door het eerste gereserveerde plekje in mijn hart.