Maart 2025
“Oh je bedoelt een erotische fotoshoot waar de verzekering tussenkomt!”
Ik loop door het ziekenhuis op weg naar mijn jaarlijks borstonderzoek
Twee jaar geleden ging ik voor het eerst omdat ik een knobbeltje ontdekte. Uiteindelijk bleek het niks te zijn, maar heb ik gewoon pech dat mijn borsten vol zitten met cysten.
Waardoor ik ieder jaar op controle moet, omdat een nieuw misschien niet zo goed knobbeltje anders wellicht onopgemerkt blijft
Ik ga er minder angstig naar toe dan twee jaar geleden. Maar evengoed, nu ik daar halfnaakt sta, sta ik hier toch met een bang hartje: “Wat als ze toch iets vinden? Hoe moet dat dan met de kinderen? Ze zijn hun papa al verloren aan die verschrikkelijke ziekte. Dit kunnen ze toch niet nog eens aan?”
Ik voel meteen weer hoe zwaar het hele ziekteproces met Paul voelde: Ik loop dezelfde weg door het ziekenhuis, meld me bij hetzelfde loket
Met het verschil dat ik nu alleen loop. En de kinderen dik acht jaar ouder zijn.
Ik hoef niet in kindertaal uit te leggen dat we naar het ziekenhuis gaan om een foto van Papa’s hoofd te maken: “De dokter wilt weten of de pilletjes hun werk doen en zien of het bolletje in Papa’s hoofd niet groter is geworden.”
Ik vertel in volwassen woorden: “Ik ga even naar het ziekenhuis voor mijn jaarlijkse borstonderzoek.”
“Oh je bedoelt een erotische fotoshoot waar de verzekering tussenkomt?”
“Eh, dat ja….”
Gelukkig is alles oké
Nu het uitstrijkje en de check op mijn moedervlekken nog
Ook hiervan zal ik mijn kinderen eerlijk op de hoogte stellen.
Omdat de pijnlijke waarheid minder pijnlijk is dan niets zeggen of verzwijgen
Kinderen voelen het altijd aan, wanneer er in het gezin iets gaande is. Wanneer zij niet betrokken worden bij hetgeen er aan de hand is, gaan ze zich een eigen waarheid bedenken en die waarheid is vaak erger dan de werkelijkheid. Meestal geven kinderen zich hiervan zelf de schuld.
De volwassene die hen dit had moeten vertellen is dan ineens onbetrouwbaar, omdat de waarheid wordt verzwegen
Ook al ging ik er vanuit dat het onderzoek goed zou zijn, ze zouden mijn stress gevoeld hebben. Of willen weten waar ik ben als ik ineens niet thuis ben na school. Mijn smoesje zou waarschijnlijk maar half half geloofd worden
Het was dan ook extra fijn dat ik bij thuiskomst kon zeggen dat alles goed is
I.p.v. dat ik niks had gezegd en een foute uitslag als een donderslag bij heldere hemel komt
Ik ben niet op de feiten vooruit gelopen. Want een slechte uitslag was nog niet ter sprake. Alleen dat ik een onderzoek zou doen
Als die uitslag slecht zou zijn, zou ik opnieuw met ze in gesprek gaan en ze dan alles vertellen wat ze moeten weten. Zoals ik bij hun papa ook altijd heb gedaan. Ook toen het betekende dat ik hen moest vertellen dat hun papa dood gaat
Dit heeft mij opgeleverd dat onze band stevig is, ze weten dat ze bij mij terecht kunnen en te vertrouwen ben, omdat ik altijd eerlijk ben
En vooral was dit verdriet, gedeeld verdriet
#rouw#verlies#ziek#dood#eerlijk#kinderen#papa#mama#verdriet#vertrouwen#waarheid#scan#mammografie#ongeneeslijkziek
