21 juni 2023
En daarom overvalt het je ook, juist omdat je er geen rekening mee hebt gehouden.
En juist omdat dit een moment is dat je het totaal niet ziet aankomen of verwacht.
Zo was ik vandaag de koolrabi aan het snijden en dat ging niet vanzelf. Ik moest bij het laatste stuk behoorlijk wat kracht zetten.
Glimlachend dacht ik terug aan toen ik deze ‘werkjes’ nog aan Paul kon uitbesteden.
Hoe hij sowieso vaker kookte dan ik. En dan vooral ook deze gerechten.
Ik heb gewoon voor sommige dingen letterlijk de kracht niet vanwege mijn reuma.
Vaak heb ik gedacht: “Hoe ga ik dat doen als hij er niet meer is?”
Ach, voor veel is een oplossing. En andere groenten bestaan er ook nog.
In elk geval hebben wij sinds het overlijden van Paul geen witte kool meer gegeten. Althans, niet door mij gesneden. Want ik krijg er gewoon geen beweging in.
Ik ben maar wat blij dat er in de winkel voorgesneden groenten liggen, dat scheelt me in kracht en in tijd.
Ander voorbeeld, wanneer ik de pot augurken niet open krijg en te trots ben om naar de buren te lopen; een mes in het deksel steken gaat ook. Maar wat had ik de pot eigenlijk graag aan Paul gegeven.
Of als er een nieuwe vaatwasser geplaatst moet worden en niet Paul, maar de buurman onder het aanrecht ligt.
Schilderijtjes opgehangen moeten worden, maar niet Paul, maar mijn schoonvader de boormachine in de handen heeft…
Je ziet voor veel is een oplossing en hulp vragen is daar een van.
Maar wat kun je dan af en toe teruggeworpen worden in de tijd en met weemoed, gemis en fijne herinneringen terugdenken aan toen.
Ik heb inmiddels weer iemand gevonden die met liefde perfect deze taakjes voor mij doet. En geef ik die pot augurken graag aan hem. Al denk ik evengoed ook aan hoe Paul hoofdschuddend, lachend de pot zou open maken en de koolrabi voor mij zou snijden. (Rich, heeft middagdienst 😉)
Wanneer werd jij overvallen en geconfronteerd met het gemis?
Liefs Bianca
#rouw #verlies #coach
